“As últimas palabras díxoas Narciso mirando ao auga unha vez máis: «Ai, raparigo vanamente amado!», e o lugar devolveulle todas as palabras; e cando lle dixo:«Adeus!», Eco repetiuno. Extenuado, deixou caer a súa cabeza sobre a verde herba, e a noite pechouse sobre os seus ollos, que aínda admiraban a beleza do seu propio dono; e aínda despois de chegar ao mundo infernal, seguiu mirándose nas augas infernais.”

(Ovidio, Metamorfose)

Eco e Narciso, por John William Waterhouse

Moitos de nós coñecemos o mito de Narciso e Eco tal e como se describe na Metamorfose de Ovidio. Se non é así, seguro que coñecemos a historia aínda que sexa de oídas. Pero, e desa planta, que sabemos do narciso?

Narcissus sp.

O xénero Narcissus, pertencente á familia Amaryllidaceae é orixinario da conca mediterránea, aínda que tamén existen especies noutras partes de Europa, e incluso Asia Central e China. Na península ibérica atópanse unhas 30 especies, algunhas delas moi escasas.

A maioría das especies de Narcissus son bulbosas e florecen na primavera. A duración da súa parte aérea é breve, a penas déixase ver uns 20 días, logo de murchar desaparece. O seu aspecto adoita ser moi delicado. As súas follas son longas e estreitas, acintadas, planas ou acanaladas… Parecen arquearse co peso das flores, ás veces perfumadas, e de cores brancas, amarelas ou crema, colgantes, solitarias ou en grupo e suxeitas por un longo pedúnculo.

Narcisos no xardín